Zmienna sztywność aparatu przewodzącego dźwięki może również stanowić ochronę błędnika przed zbyt gwałtownym podrażnieniem przez bardzo intensywne dźwięki, co pozwala na wielką delikatność budowy i wrażliwość aparatu zmysłowego. Zdolność do rozróżniania kierunku, z którego dobiega dźwięk opiera się oczywiście przede wszystkim na porównywaniu przez mózg różnic w intensywności bodźców, dobiegających do lewego i prawego błędnika przy rozmaitym ustawieniu głowy. Ssak nadsłuchujący odruchowo porusza głową w różne strony, różnicując nadbiegające drgania powietrza. Równocześnie ustawia też w rozmaity sposób małżowiny uszne — fałdy skórne, których nie mają inne kręgowce. Każdy z nas obserwował, jak nadsłuchujący pies kręci głową i „strzyże” uszami.
Up next
NAJLEPIEJ ROZWINIĘTY SŁUCH
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.