Zmienna sztywność aparatu przewodzą­cego dźwięki może również stanowić ochronę błędnika przed zbyt gwałtownym podrażnieniem przez bardzo intensywne dźwięki, co pozwa­la na wielką delikatność budowy i wrażliwość aparatu zmysłowego. Zdolność do rozróżniania kierunku, z którego dobiega dźwięk opiera się oczywiście przede wszystkim na porównywaniu przez mózg różnic w intensywności bodźców, dobiegających do lewego i prawego błędnika przy rozmaitym ustawieniu głowy. Ssak nadsłuchujący odru­chowo porusza głową w różne strony, różnicując nadbiegające drga­nia powietrza. Równocześnie ustawia też w rozmaity sposób małżo­winy uszne — fałdy skórne, których nie mają inne kręgowce. Każdy z nas obserwował, jak nadsłuchujący pies kręci głową i „strzyże” uszami.

Dodaj komentarz
You May Also Like

BROŃ DEFENSYWNA

Kolce jeża, w połączeniu ze zdolnością do zwijania się w kulę, stanowią…

MÓZG SSAKÓW

Jak już wspomnia­łem, w mózgu ssaków rozwinęła się przede wszystkim kora mózgowa,…

DALEKIE PRZELOTY

Wysuwano hipotezy, wiążące przeloty ptaków w okolicach blis­kich biegunów z ubiegłą epoką…

ZMIANY TEMPERATURY OTOCZENIA

Przeloty ptaków nie są ograniczone do krain chłodnych i umiarko­wanych. Również w…