TWORZENIE STADA

Stada mogą tworzyć zwierzęta o bardzo niskim poziomie systemu nerwowego. Ssaki mogą odnosić znacznie więcej korzyści z życia w gro­madzie niż bezkręgowce czy ryby, których reakcje są mało plastyczne. Korzyści te będą tym większe, im większa jest inteligencja zwierząt wchodzących w skład stada i im większe będą możliwości porozumie­nia się członków stada między sobą. Dlatego sądzi się, że życie gro­madne było jednym z ważnych czynników powodujących wśród na­czelnych wzmożenie presji doboru naturalnego na doskonałość mózgu i precyzję systemów sygnalizacyjnych, mimicznego i dźwiękowego. W ewolucji małp wąskonosych można wyróżnić kilka kierunków specjalizacyjnych. Pawiany i gatunki pokrewne tworzą grupę, która opuściła środowisko nadrzewne. Świeżą zdobyczą tej grupy jest wtórne wydłużenie pyska, związane z obecnością bardzo silnych zębów. Pa­wiany mogą konkurować ze ssakami należącymi do innych rzędów, sprawniej poruszającymi się po ziemi, dzięki dużej inteligencji i wyso­kiej organizacji stad. Niektóre małpy należące do nadrodziny Cercopithecoidea przystosowały się skrajnie do pokarmu roślinnego, uzys­kując trzonowce o złożonej budowie i torby policzkowe, pozwalające na magazynowanie i macerację pokarmu. Inne gatunki roślinożerne, nie mające torb policzkowych, mają wielkie złożone żołądki.