GORĄCA SKÓRA

Spływająca ostudzona krew żylna styka się w sieciach cudownych z krwią tętniczą płynącą z serca do móz­gu, której temperatura odpowiednio się obniża. Krew osiągająca mózg może być wskutek tego o parę stopni chłodniejsza od reszty ciała. Zdolność wielkich ssaków do znoszenia temperatury ciała przekra­czającej 46°C wynika stąd, że ich mózg pozostaje w tych warunkach o parę stopni chłodniejszy. Jest oczywiście znacznie oszczędniej utrzy­mać niższą temperaturę mózgu, niż chłodzić cale ciało. Ponadto go­rąca skóra łatwiej oddaje ciepło do otoczenia, niż skóra chłodna, po­kryta potem.Chłodzenie jamy nosowej, gardzieli i języka oparte jest na szybkich płytkich oddechach, zwanych zianiem. Gdyby oddechy te przewietrzały płuca, krwi groziłaby alkalizacja, wynikająca z nadmiernej utraty dwutlenku węgla.