Przeloty ptaków nie są ograniczone do krain chłodnych i umiarkowanych. Również w tropikach zjawisko to występuje. Tam wędrówki wiążą się ze zmianą pór deszczowych i suchych. Większość ptaków znajduje dobre warunki bytowania w okresach deszczów, a emigruje w czasie suszy. O ile łatwo zrozumieć ekologiczne znaczenie przelotów, trudniej poznać i zrozumieć wiele składników tego zjawiska. Stosunkowo najlepiej poznano kierunki lotu i szlaki wędrówek. Dość dużo wiemy też o czynnikach fizjologicznych wyzwalających pęd wędrówki na wiosnę w jesieni. Stwierdzono, że najważniejszym sygnałem zewnętrznym wyzwalającym opuszczanie terenów lęgowych w jesieni jest skracanie się dnia. Zmiany temperatury mają znaczenie drugorzędne. Długość dnia dostarcza bowiem nieporównanie lepszych informacji o porze roku, niż ogromnie nieregularne wahania temperatury. Trudniej wskazać czynniki wyzwalające wędrówkę w kierunku biegunów, jeśli ptak zimował w okolicach równikowych, gdzie długość dnia jest stała w ciągu całego roku. Przypuszcza się, że w tych wypadkach pierwotny bodziec do przelotu wynika z „zegara wewnętrznego”. Gdy zaś ptak opuści tropiki, dalsze tempo wędrówki może już być sterowane długością dnia.
Up next
DALEKIE PRZELOTY
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.