Niesłychanie znamienna jest pod tym względem glosa ze słow­nika Dajaków z Hardelandu, gdzie naruszenie egzogamii zaliczone jest do czynów djeadjea, które są wbrew naturze i ściągają na winowajcę śmierć przez uderzenie piorunu. Przytoczone czyny djea­djea są typowe: na przykład „nadać człowiekowi albo zwierzęciu imię, które mu nie przynależy, albo mówić o nich coś wbrew naturze; na przy­kład mówić o pchle, że tańczy, o szczurze, że śpie­wa, o musze, że prowadzi wojnę… o człowieku, że ma za matkę albo za żonę kocicę czy inne zwierzę”; grzebać żywcem zwierzęta mówiąc: „Grzebię człowieka” (wina polega nie na grzeba­niu, lecz na mówieniu tych słów); żabę żywcem odzierać ze skóry, mówiąc: „Teraz zdjęła płaszcz.”

Dodaj komentarz
You May Also Like