Orientacja ptaków w locie opiera się, jak to dziś sądzimy, na wykorzystaniu bardzo różnych bodźców. Ogromną rolę odgrywa, jak wspomniano, świetny wzrok i znakomita pamięć wzrokowa, wykorzystywana do zapamiętania szczegółów okolicy. Ptak korzysta także z położenia Słońca na niebie. Niedawno przekonano się, w jaki sposób ptaki wy- korzystują obraz nieba w czasie lotu nocnego. Porównując zachowanie ptaków, przetrzymywanych od wyklucia bez widoku nieba, z zachowaniem takich, które wychowały się pod rozmaitymi sztucznymi firmamentami w planetarium stwierdzono, że ptaki nie zapamiętują układu konstelacji, potrafią jednak zorientować się w kierunku, ponieważ umieją zlokalizować oś obrotu firmamentu. Wiemy też, że ptaki są zdolne do orientacji przy pomocy sił magnetyzmu ziemskiego, choć korzystają z nich tylko przy zupełnym wyeliminowaniu informacji wzrokowej. Nie wiemy jednak, gdzie jest zlokalizowany receptor magnetyzmu w ciele ptaka i na czym polega jego działanie. Lecący ptak korzysta zapewne z różnych danych rozmaicie, zależnie od tego, czy znajduje się w okolicy dobrze znanej czy też w obcej, czy widoczność jest dobra czy ograniczona, czy wraca do gniazda czy też dokonuje wędrówki sezonowej.
Up next
ORIENTACJA PTAKÓW WĘDROWNYCH
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.