WYKORZYSTANIE RÓŻNYCH BOŹCÓW

Orientacja ptaków w locie opiera się, jak to dziś sądzimy, na wyko­rzystaniu bardzo różnych bodźców. Ogromną rolę odgrywa, jak wspom­niano, świetny wzrok i znakomita pamięć wzrokowa, wykorzystywana do zapamiętania szczegółów okolicy. Ptak korzysta także z położenia Słońca na niebie. Niedawno przekonano się, w jaki sposób ptaki wy- korzystują obraz nieba w czasie lotu nocnego. Porównując zachowanie ptaków, przetrzymywanych od wyklucia bez widoku nieba, z zacho­waniem takich, które wychowały się pod rozmaitymi sztucznymi firma­mentami w planetarium stwierdzono, że ptaki nie zapamiętują układu konstelacji, potrafią jednak zorientować się w kierunku, ponieważ umieją zlokalizować oś obrotu firmamentu. Wiemy też, że ptaki są zdolne do orientacji przy pomocy sił magnetyzmu ziemskiego, choć korzystają z nich tylko przy zupełnym wyeliminowaniu informacji wzrokowej. Nie wiemy jednak, gdzie jest zlokalizowany receptor ma­gnetyzmu w ciele ptaka i na czym polega jego działanie. Lecący ptak korzysta zapewne z różnych danych rozmaicie, zależnie od tego, czy znajduje się w okolicy dobrze znanej czy też w obcej, czy widoczność jest dobra czy ograniczona, czy wraca do gniazda czy też dokonuje wędrówki sezonowej.