Stanowią przerwę w obowiązkowym trudzie, wyzwolenie od ograniczeń i powinności ludzkiej doli; są chwilą, w której żyje się mitem i marzeniem. Człowiek pozostaje wówczas w czasie i w stanie, gdy należy jedynie szafować dobrami i szafować sobą. Pobudki skłaniające do gromadzenia tracą aktualność, trzeba oddawać się marnotrawstwu — toteż wszyscy na wyścigi trwonią bogactwa, żywność, siłę seksualną i siłę mięśni. Wydaje się jednak, że ewolucja społeczeństw polega na dążeniu do zacierania różnic między poziomami, do ujednolicenia ich, egalitaryzacji, do rozluźnienia napięć. Organizm społeczny, komplikując się coraz bardziej, nie dopuszcza do przerw w normalnym toku życia. Wszystko musi toczyć się dzisiaj tak jak wczoraj i jutro tak jak dzisiaj.
Up next
ZWIEŃCZENIE SPOŁECZEŃSTWA
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.