Szaleństwo świąteczne pozostaje w analogicznym stosunku do czasu pracy jak wojna do czasu pokoju: zarówno święto, jak wojna to fazy ruchu i nadmiaru przeciwstawiające się fazom stabilizacji i umiaru. Quieta non movere — ta maksyma unormowanego życia jest też maksymą dyplomacji czasu pokoju. Ich wspólnym hasłem jest umiar w każdej dziedzinie. Natomiast zaskoczenie, przemoc, gwałtowność, umiejętność koncentrowania lub mobilizowania maksimum sił w danym punkcie — to proste zasady strategiczne, przydatne zarówno w czasie święta, jak na wojnie. Zarówno święto, jak wojna mają swoistą dyscyplinę, niemniej jednak wobec jednostajnego toku unormowanej egzystencji wydają się jakimiś potwornymi wybuchami bezforemności.Życie unormowane składa się wyłącznie z drobnych odchyleń od normy.
Up next
ANALOGIA MIĘDZY WOJNĄ A ŚWIĘTEM
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.