Skoro życie społeczne i życie „natury” streszcza się w świętej osobie króla, moment jego śmierci stanowi chwilę krytyczną i daje sygnał do obrzę­dowych wybryków. Przybierają one wówczas cha­rakter odpowiadający ściśle katastrofie, do jakiej doszło. Popełniane świętokradztwa dotyczą prze­to porządku społecznego, naruszanego z uszczerb­kiem dla majestatu, hierarchii i władzy. Nie zna­my przypadku, w którym można by stwierdzić, że rozpasanie długo powstrzymywanych namięt­ności wykorzystuje nieuniknione osłabienie rządu oraz chwilową nieobecność władzy, nigdy bowiem rozhuśtanie mas nie spotyka się z najmniejszym oporem: uważa się ten stan za równie konieczny jak poprzednio posłuszeństwo wobec zmarłego mo­narchy. Na wyspach archipelagu Sandwich tłum, dowiedziawszy się o śmierci króla, dopuszcza się wszelkich możliwych aktów, zazwyczaj uważanych za przestępstwo: mężczyźni podpalają, grabią, za­bijają, kobiety publicznie oddają się rozpuście.

Dodaj komentarz
You May Also Like