Wojna wyrywa człowieka z obmierzłej stagnacji czasów pokoju, kiedy wegetuje on opanowany bez reszty przez upadlającą gnuśność, nastawiony na realizację najniższego ideału: bezpiecznego posiadania. Wojna burzy ład powolnego umierania, zmuszając człowieka, by na straszliwych ruinach budował nową przyszłość.W świetle tego wszystkiego jakże więc widzieć w wojnie jedynie skrajne wyjście z rozpaczy, ostatni argument królów, groźną i surową konieczność, do której trzeba się uciec, gdy zawodzą wszelkie inne środki? Wojna jawi się jako coś więcej niż wstrętne lekarstwo, które narody muszą niekiedy stosować, by uniknąć zagłady. Wojna staje się racją bytu narodowego, a nawet czynnikiem określającym naród: naród to ludzie, którzy walczą po tej samej stronie; wojna zaś to najwyższy wyraz narodowej woli istnienia.
Up next
WOJNA — SIŁA OŻYWCZA
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.