Podobnie do przywódcy należy zwracać się je­dynie przez osobę pośredniczącą. W Chinach wy­rażenie: „(ci którzy są) u stóp tronu” — stało się z czasem odpowiednikiem wyrażenia: „Wasza Królewska Wysokość”. Nie patrzy się też władcy w twarz. Nieczyste tchnienie, jakim jest świeckie słowo, osłabiające promieniowanie spojrzenia pod­władnego skaziłoby, osłabiłoby boską moc władcy. Władza udziela też osobie władcy nowych cech, uświęcając ją, podobnie jak to czyni kapłaństwo. Ktokolwiek przyjmuje władzę lub zdobywa ją, staje się istotą czystą: odmienia swe życie i jeśli przedtem był rozpustny lub zbrodniczy — zaczyna wieść żywot przykładny. Historia przeciwstawia Oktawiana i Augusta, poezja — Don Karlosa i Karola V. Nie należy upatrywać w tym jedynie bujnej wyobraźni. Ten, od kogo zależą wszelkie dobra, czyje istnienie jest uwielbianym wzorem, podstawą wszelkich innych istnień — musi z ko­nieczności mieć wszelkie zalety, wszelką wielkość. Użycza mu się hojnie także i tego, czego mu nie dostaje.

Dodaj komentarz
You May Also Like