PĘTLA NEFRONU

Nefrony ssaków są znacznie dłuższe od nefronów pozostałych kręgowców, gdyż zawie­rają dwa proste odcinki, tworzące tzw. pętlę nefronu, czyli Henłego. Pętle występują również w niektórych nefronach ptaków, nigdy jednak nie osiągają takich rozmiarów, jak u ssaków. Pętla Henłego składa się z dwóch ramion: zstępującego i wstępującego, leżą­cych równolegle koło siebie. W nerce ssaka można wyróżnić korę, tworzącą warstwę zewnętrzną narządu, a składającą się z kłębuszków i nieregularnie zwiniętych odcinków nefronów, oraz rdzeń, w którym leżą równolegle pętle i kanaliki zbierające mocz z nefronów.W nerce można wyróżnić trzy płyny: zawartość kanalików, płyn tkankowy i krew. Stwierdzono, że stężenie osmotyczne tych płynów jest zbliżone do normalnego stężenia krwi w korze nerki, natomiast równa się stężeniu moczu na wewnętrznych biegunach pętli Henłego, jest więc wysokie, jeśli brak wody zmusza nerki do produkcji stężo­nego moczu.