OKRES UNIESIENIA

Okres uniesienia jest także czasem składania ofiar, czasem sakralnym, czasem pozaczasowym, który odradza społeczeń­stwo, oczyszcza je i przywraca mu młodość. Przy­stępuje się wówczas do obrzędów, dzięki którym ziemia zyskuje płodność, a młode pokolenie awan­suje do rangi ludzi dorosłych i wojowników. Do­zwolone są wszelkie wykroczenia, gdyż właśnie od wykroczeń, marnotrawstwa, orgii i aktów gwałtu społeczeństwo oczekuje swej regeneracji, w nich pokłada nadzieję na nowe siły, umożli­wiające żywiołowy rozwój aż do ponownego wy­czerpania. W skomplikowanych i zmechanizowanych kul­turach znaleźć można jeden tylko odpowiednik tego przesilenia, które odcina się jaskrawo od jednostajnego tła powszedniości, kontrastując z nią pod każdym względem i to w najwyższym stop­niu. Zważywszy rozwój i charakter społeczeństw współczesnych jedno tylko zjawisko reprezentuje podobną skalę, intensywność, rozmach: wojna.