Gdy odnowa dobiega końca, nadmiar sił po­trzebnych do procesu umacniania musi ustąpić miejsca poczuciu miary i łagodności, obawie, sta­nowiącej początek mądrości, wszystkiemu, co pod­trzymuje i ochrania. Szał ustępuje miejsca pracy, niepomiarkowanie — poszanowaniu reguł. Uświę­cona norma i uświęcony zakaz zaprowadzają ład; dzięki niemu trwają owoce twórczego dzieła, umożliwionego przez uświęcone przekroczenia pra­wa. Uświęcona norma rządzi normalnym tokiem życia społecznego, uświęcone wykroczenie — jego paroksyzmem.Święto w pełnej wersji określić należy bowiem jako paroksyzm oczyszczający i zarazem odnawia­jący społeczeństwo. Stanowi ono punkt kulmina­cyjny życia społecznego nie tylko z punktu wi ­dzenia religijnego, ale także gospodarczego.

Dodaj komentarz
You May Also Like