Noworodek torbacza ma stosunkowo bardzo wielkie nogi przednie, znacznie większe od tylnych, nawet u świeżo urodzonych kangurów. Za ich pomocą dostaje się on do worka mieszczącego się na brzusznej stronie ciała matki i otaczającego sutki. Tutaj pysk zarodka łączy się z sutką, która silnie nabrzmiewa i tak wypełnia pysk noworodka, że oddzielenie go jest niemożliwe. Po upływie pewnego czasu, różnego u różnych torbaczy, kontakt między matką i młodym osobnikiem rozluźnia się; młody osobnik może później czasowo opuszczać torbę, do której kryje się w razie zagrażającego niebezpieczeństwa. U wielu gatunków młode okazy wiele czasu spędzają przyczepione do futra matki na grzbiecie lub na ogonie.
Up next
KRÓTKI CZAS CIĄŻY TORBACZY
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.