Sprawność mechanizmu rozcierającego pokarm wynika u ssaków roślinożernych ze swoistego ułożenia żuchwy i okolicznych mięśni. Wskutek tego ssaki te, z nielicznymi wyjątkami (hipopotam) nie są w stanie otwierać szeroko pyska, zaś zamykająca się żuchwa dociska się na bardzo długim odcinku z prawie jednakową siłą.
Charakterystyczną cechą ssaków przystosowanych do pokarmu roślinnego jest przerwa w uzębieniu, tzw. diastema. Obecności jej nie tłumaczy dostatecznie brak kłów, gdyż spotykamy ją również u rośli- nożerców posiadających kły, gdzie zaś kłów brak, tam diastema jest zwykle znacznie obszerniejsza niż luka, którą mogłaby spowodować nieobecność jednego zęba. Można raczej przypuszczać, że przyc wytworzenia się diastemy jest podział funkcji między zębami. Policzkowe pracują tym lepiej, im leżą bliżej stawu żuchwy, gdyż śnie wywierają w tych warunkach większy nacisk na pokarm.
