HOJNOŚĆ I PAROKSYZM

Jawi się ono jako właściwe zjawisko uze­wnętrzniające sławę społeczeństwa i utwierdzające je w bycie: grupa cieszy się tym wszystkim, co się narodziło, co stanowi dowód jej pomyślności i zapewnia przyszłość. Przez inicjację, która udziec la sił, przyjmuje się nowych członków społeczeń- stwa. Żegna się ze zmarłymi, dając im uroczyste dowody wierności. Jest to równocześnie chwila, gdy w społeczeństwach hierarchicznych różne kla­sy społeczne zbliżają się z sobą i bratają, a w społeczeństwach podzielonych na fratrie — gru­py komplementarno-antagonistyczne mieszają się z sobą, dając dowód swej solidarności i współ­działając przy tworzeniu pierwiastków mistycz­nych, które same wcielają i których odręb­ności przestrzega się zazwyczaj bardzo staran­nie.„Nasze święto — wyjaśnia Kanak — jest jak ruch igły, wiążącej części słomianego poszycia, by uczynić z nich jedną strzechę — jedno słowo.”