Mdłej ciągłości święto przeciwstawia bowiem wy- buchowość; powszedniemu powtarzaniu tych samych zajęć i trosk — frenetyczne uniesienie; spokojnym pracom, gdy każdy trudzi się na własną rękę — potężne tchnienie zbiorowego szału; rozproszeniu społeczeństwa — jego skupienie; beznamiętnej rutynie rozluźnionych faz istnienia — gorączkowość chwil szczytowego napięcia. Ponadto obrzędy religijne odprawiane przy okazji świąt poruszają dusze wiernych. Święto to czas wesela, ale także czas niepokoju. Przed końcowym wyładowaniem regułą jest post i milczenie. Normalne zakazy przybierają formę obostrzoną, dochodzą do nich nowe tabu. Wszelkiego typu nadużycia i przebieranie miary, uroczysty charakter obrzędów, surowość wstępnych wyrzeczeń — wszystko to po równi przyczynia się do uczynienia ze święta czegoś najzupełniej wyjątkowego.
Up next
WKROCZENIE SACRUM
Author
Share article
The post has been shared by 0
people.