CHAOS I WIEK ZŁOTY

Zrozumiałe jest zatem, że czas mityczny odznacza się zasadniczą dwoistością: jawi się bowiem w an- tytetycznych postaciach Chaosu i Wieku Złotego. Fascynującej nieograniczoności towarzyszy odstrę­czający zamęt i niepewność. Człowiek spogląda z tęsknotą ku czasom, kiedy wystarczyło sięgnąć ręką, by zrywać smakowite, zawsze dojrzałe owo­ce, kiedy „bez pracy pełno było kołaczy”, kiedy nie trzeba było ani siać, ani zbierać, nie znano twardej konieczności trudu, a wszelkie zachcianki spełniały się w mgnieniu oka, nie napotykając żadnych przeszkód czy ograniczeń ani ze strony świata materialnego, ani ze strony społeczeństwa.Wiek Złoty — dzieciństwo świata, dzieciństwo człowieka — odpowiada koncepcji raju ziemskie­go, gdzie od początku wszystko jest dane; dopiero po wyjściu stamtąd trzeba było zdobywać chleb w pocie czoła.